جوجه نافرمان
بچه های عزیز، آیا می دانید شعر جوجه نافرمان بیش از 60 سال پیش، یعنی در دهه 1330، در کتاب فارسی دوم دبستان چاپ شده بوده است و شاید پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما نیز با خواندن آن، یاد خاطرات یچگی شان بیفتند؟
این شعر از خانم پروین اعتصامی است و درباره نافرمانی یک جوجه از مادرش و بی احتیاطی و سرکشی اوست که سرانجام نیز در دام خطر، گرفتار می شود!
که ز پهلوی من مَرو به کنار
گربه را بین که دُم عَلم کرده
گوش ها تیز و پشت خم کرده
چشم خود تا به هم زنی بردت
تا کُله چرخ داده ای خوردت 1
جوجه گفتا که مادرم ترسوست
به خیالش که گربه هم لولوست
گربه حیوان خوش خط و خالیست
فکر آزار جوجه هرگز نیست
سه قدم دورتر شد از مادر
آمدش آنچه گفته بود به سر
گربه ناگاه از کمین برجَست 2
گلوی جوجه را به دندان خَست 3
برگرفتش به چنگ و رفت چو باد
مرغ بیچاره از پی اش افتاد
گربه از پیش و مرغ از دنبال
ناله ها کرد، زد بسی پر و بال
لیک چون گربه جوجه را بربود
ناله مادرش ندارد سود
گر تَضرُع 4 کند وگر فریاد
جوجه را گربه پس نخواهد داد
توضیحات:
۱- معنی بیت: مادرِ جوجه به او می گوید: اگر به گربه نزدیک شوی در یک چشم بر هم زدن تو را می گیرد و می برد و می خورد
۲- بَرجَست: پرید
۳- خَست: زخمی کرد، پاره کرد
۴- تَضَرُع: ناله و زاری
***
آخییی پدر بزرگه مر حوم من این شعرو همیشه برام می خوند یادش بخیر چقدر خوب بود…
کاش اینگونه شعرها باز در کتابهای درسی برای تربیت بچه ها بیاید