چاقی مردان، ناسالم و غیرمردانه

چاقی مردان، ناسالم و غیرمردانه

شکی نیست که چاقی برای سلامتی بد است. زیادی چربی بدن، میزان کلسترول بد (LDL) و نیز تری گلیسریدها را بالا می برد و در عین حال باعث کاهش میزان کلسترول خوب (HDL) می شود. چاقی توانایی پاسخ دهی بدن به انسولین را مختل می کند، میزان قند و انسولین خون را بالا می برد.

زیان های چاقی اما محدود به این موارد نیست:
چاقی همچنین با افزایش خطر حمله قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا، دیابت، سنگ صفراوی، سرطان، آرتروز، قطع تنفس حین خواب از نوع انسدادی، کبد چرب و افسردگی به سلامتی آسیب می رساند. در مجموع چاقی یک قاتل تمام عیار است.

چاقی زنان و مردن را به یکسان دچار می کند. اما ممکن است از دانستن این موضوع تعجب کنید که مردان به طور خاص در معرض عوارض چاقی هستند، چرا که چاقی تاثیر زیانبار اختصاصی بر هورمون های مردانه، فعالیت جنسی مردان و سلامت پروستات در آنها دارد.

آیا من اضافه وزن دارم؟

برانداز کردن خودتان در آینه ممکن است پاسخ را به شما بدهد، اما برای اینکه بدانید آیا وزن تان شما را در معرض عوارضی که ذکر شد، قرار می هد یا نه، به ارزیابی دقیق تری نیاز دارید.

در حال حاضر بهترین روش ارزیابی وزن “شاخص توده بدنی” (BMI) است. برای محاسبه BMI باید وزن تان را بر حسب کیلوگرم بر مجذور یا توان دوی قدتان بر حسب متر تقسیم کنید.
BMI به شما تخمین معقولی از چربی کل بدن می دهد. BMI میان 25 و 30 شما را در رده افراد دارای اضافه وزن قرار می دهد، و BMI سی یا بالاتر بیانگر چاق بودن شماست.

اما BMI چیزی درباره توزیع چربی در بدن نمی گوید. دانشمندان می گویند با اینکه هیچ زیادی چربی در بدن خوب نیست، چربی شکمی از همه آنها زیان بارتر است.

بنابراین برای اینکه بفهمید در معرض خطر هستید یا نه، کافی است به سادگی دور کمرتان را در سطح ناف اندازه بگیرید. برای مردان خطر از دور کمر 92 سانتی متر شروع به افزایش می کند و در دور کمر 101.5 سانتی متر و بالاتر به اوج خود می رسد.

چاقی و تستوسترون

تستوسترون هورمون جنسی مردانه اصلی است. این هورمون مسئول کلفت شدن صدا، حجیم شدن عضلات و استخوان های مستحکم است که شاخص جنس مذکر است. رشد اندام های تناسلی مردانه، تولید اسپرم و ایجاد میل جنسی و الگوی معمول رشد ریش در مردان است. این هورمون پس از تبدیل شدن به دی هیدروتستوسترون، باعث رشد پروستات می شود که نشانه کمتر خوشایند مردانگی در سنین بالاتر است.

میزان های تستوسترون در سنین بلوغ شروع به افزایش می کند و در ابتدای بزرگسالی به اوج خود می رسد و بعد از چند سال پایدار بودن از اوائل میانسالی شروع به کاهش تدریجی می کند.
از آنجایی که کاهش میزان تستوسترون، تنها به اندازه یک درصد در سال است، در اغلب مردان سالمند میزان طبیعی تستوسترون حفظ می شود. اما هر چیزی که سرعت این کاهش را شتاب بخشد، می تواند برخی از مردان را به کمبود تستوسترون دچار کند.

چاقی میزان تستوسترون را کاهش می دهد. برای مثال یک بررسی در سال 2007 بر روی 1667 مرد در سنین 40 و بالاتر نشان داد که به ازای هر یک دهم افزایش در میزان BMI دو درصد میزان تستوسترون کاهش پیدا می کند.
یک بررسی دیگر در سال 2008 بر روی 1862 مرد در سنین 30 و بالاتر نشان داد که دور کمر ارتباطی حتی قوی تر نسبت به BMI با کاهش تستوسترون دارد.
10 سانتی متر افزایش دور کمر احتمال کاهش تستوسترون در مردان را تا 75 درصد افزایش می داد؛ در حالی که در مقایسه 10 سال افزایش سن تنها 36 درصد میزان تستوسترون را کاهش می داد.

در مجموع اندازه دور کمر قوی ترین عامل منفرد پیش بینی کننده بروز علائم کمبود تستوسترون بود.
و بالاخره یک پژوهش در استرالیا نشان داد که تقریباً از هر هفت مرد چاق، یکی ممکن است از درمان جایگزینی با تستوسترون سود ببرد که چهار برابر میزان سودبخشی این هورمون در مردان غیرچاق است.

اختلال نعوظ

گرچه مردان دچار اختلال نعوظ اغلب کاهش میزان تستوسترون را مقصر این عارضه می دانند، اختلالات هورمونی تنها عامل 3 درصد موارد اختلال نعوظ است.

برای مثال یک بررسی در دانشگاه هاروارد نشان داد که مردی با دور کمر 106.5 سانتی متر دو برابر بیشتر از مرد با دور کمر 81 سانتی متر احتمال دارد دچار اختلال نعوظ شود.
و یک بررسی در کالیفرنیا گزارش کرد که داشتن BMI معادل 28 (داشتن اضافه وزن اما نه چاقی) احتمال دچار شدن مردان به اختلال نعوظ را بیش از 90 درصد افزایش می دهد.

یافتن رابطه میان چاقی و اختلال نعوظ یک چیز است و یافتن راهی برای بهبود بخشیدن به کارکرد نعوظی چیز دیگر. اما یک بررسی در ماساچوست نشان داد که کاهش وزن به واقع می تواند مردان دچار اضافه وزن مبتلا به اختلال نعوظ را بهبود بخشد. نتایج مشابهی را دانشمندان ایتالیایی گزارش کرده اند که به طور تصادفی 110 مرد چاق مبتلا به اختلال نعوظ یا با دادن رژیم و برنامه ورزش درمان کردند، یا تنها مراقبت های معمول از آنها را ادامه دادند.

پس از دو سال در بیش از 30 درصد مردانی که در گروه رژیم غذایی و ورزش قرار داشتند، بدون هیچ دارویی اختلال نعوظ برطرف شد، اما در گروهی که تنها مراقبت های معمول را دریافت کرده بودند، این میزان کمتر از 6 درصد بود.

مردانی که بیشترین کاهش وزن را داشتند، بهترین نتایج را از لحاظ برطرف شدن اختلال جنسی شان به دست آورده بودند.

باروری و تولیدمثل

چاقی نه تنها فعالیت جنسی مرد را دچار اختلال می کند، ممکن است باروری او را هم دچار اشکال کند. یک بررسی در آمریکا نشان داد میان چاقی و کاهش شمار اسپرم ها و کاهش حرکت آنها رابطه وجود دارد. دانشمندان آلمانی یافته های مشابهی را در مردان بین سنین 20 و 30 گزارش کرده اند.

سنگ های کلیوی

اختلال نعوظ آسیب روانی بزرگی برای مرد و همسرش ایجاد می کند، اما سنگ های کلیوی گرچه مشکل احساسی ایجاد نمی کنند اما باعث درد جسمی بسیار شدیدی می شوند. سنگ های کلیوی مردان را دو برابر زنان مبتلا می کنند و چاقی خطر ابتلا به آنها را می افزاید.

پژوهش ها نشان داده اند که افراد دچار اضافه وزن مقدار بیشتری کلسیم و سایر مواد شیمیایی به درون ادرارشان ترشح می کند و این مواد تشکیل سنگ می دهند.

بزرگی خوش خیم پروستات

بزرگی خوش خیم پروستات با افزایش سن در مردان شایع تر می شود. اما در مردانی که شکم می آورند، شیوع بیشتری پیدا می کند. بررسی ها در آمریکا و چین با استفاده از سونوگرافی و MRI نشان داده اند که مردانی که شکم های بزرگتری دارند، دارای پروستات های بزرگتری هم هستند.

میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات

غده پروستات به خاطر معماها و تناقض های علمی آن مشهور است. در این مورد هم یک معمای دیگر وجود دارد. اندازه گیری آنتی اختصاصی پروستات (PSA) در خون به عنوان آزمایشی ابتدایی برای کشف زودرس موارد سرطان پروستات به کار می رود.

میزان PSA در بزرگی خوش خیم پروستات نیز در خون بالا می رود، اما در مقابل چاقی با اینکه باعث بزرگ شدن پروستات می شود، میزان PSA را در خون کاهش می دهد. علت این است که چاقی باعث افزایش حجم خون می شود و PSA درون این حجم اضافه رقیق تر می شود.

سرطان پروستات

از آنجایی که چاقی میزان PSA را در خون کاهش می دهد، ممکن است استفاده از این اندازه گیری برای شناسایی زودرس سرطان پروستات را دچار مشکل کند. به غیر از این چاقی اثرات نابه جایی بر زیست شناسی غده پروستات دارد.

بررسی های متعدد نشان داده اند که افزایش چربی بدن مرد خطر ابتلای او به سرطان پروستات را افزایش می دهد. همچنین چاقی احتمال گسترش زودرس سرطان پروستات به فراتر از این غده را افزایش می دهد و احتمال عود پس از درمان را نیز بالا می برد. به علاوه چاقی احتمال بی اختیاری ادرار پس از برداشتن پروستات با جراحی را افزایش می دهد.

چرا چاقی باعث این مشکلات با سرطان پروستات می شود؟ مردان دارای اضافه وزن گرایش دارند که برای مراقبت های پزشکی مراجعه نکنند و میزان PSA آنها نیز پایین تر است، بنابراین سرطان پروستات در آنها دیر تشخیص داده می شود.

اما چاقی در عین حال سوخت و ساز هورمون های جنسی را تغییر می دهد و ممکن است بر رشد سرطان پروستات تاثیر بگذارد.

شاید از همه اینها مهم تر این است که چاقی تولید هورمون های محرک رشد مانند انسولین و عامل رشد شبه انسولینی- 1 (IGF-1) را افزایش می دهد. هر دوی این هورمون ها سرعت تکثیر سلولی را افزایش می دهند، و میزان بالای IGF-1 در خون با افزایش خطر سرطان پروستات، سرطان روده بزرگ و سایر بدخیمی ها همراه است.

چرا اضافه وزن؟

گرچه ممکن است آنقدر افراد دچار اضافه وزن در جامعه فراوان باشند که فکر کنید اضافه وزن چیزی عادی است، اما اضافه وزن طبیعی نیست. در واقع یکی از عواملی که باعث شده است دیابت، فشار خون بالا، سکته مغزی، حمله قلبی و آرتروز این همه شایع باشد، چاقی است و مردان چاق با مصیبت های بیشتری مواجه هستند، از اختلال نعوظ گرفته تا بزرگی پروستات و سرطان پروستات.

گرچه کاهش وزن کار مشکلی است، اما کاری امکان پذیر است. راه حلی فوری برای چاقی وجود ندارد، اما راه حل های تدریجی وجود دارند: تنظیم رژیم غذایی تان برای این که کالری کمتری دریافت کنید و ورزش کردن برای آنکه کالری بیشتری بسوزانید.
راه مردانه برای کاهش وزن همین است و زمان شروع آن هم همین الان است.

وقتی موضوع بهبود سلامت تان مطرح است، درنگ نکنید.

همشهری
***

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *