خال های خود را جدی بگیرید

خال های خود را جدی بگیرید

خال های پوستی معمولا زائده هایی بی آزار هستند، اما گاهی این خال ها مشکلاتی از قبیل سرطان پوست پدید می آورند و از این رو باید مورد توجه قرار گیرند.

خال؛ گاهی زیباست و حتی احساسات لطیف شاعرانه را تحریک می کند، گاهی صاحبش دوستش ندارد و آن را به دست لیزر می سپارد تا از آن هیچ نشانی باقی نماند. اما بدترین حالت آن هنگام است که یک خال سرطانی است یا سرطانی می شود.
در هر حال اولین و عاقلانه ترین کار در مواجهه با یک خال پوستی آن است که از بی ضرر و زیان بودنش مطمئن شویم. برای انجام این کار هم اولین قدم آن است که مطمئن شویم خال مزبور مادرزادی است و یا تازگی بر روی بدن ظاهر شده است.
در مورد خال های تازه توصیه اکید آن است که حتما برای معاینه شان به پزشک متخصص پوست مراجعه شود، به خصوص اگر ظاهری مشکوک داشته باشند.

خال های مادرزادی را بشناسیم

در مورد خال های مادرزادی، اولین گام تشخیص آن هاست. برای این کار، یک روش ساده وجود دارد. عکس های نوزادی تان را پیدا و با دقت وارسی شان کنید. خال های مادرزادی یا ملانوسینیک ها، همان طور که از اسمشان پیداست همان خال هایی هستند که از بدو تولد با شما همراه می شوند و البته به ندرت ممکن است پس از تولد نیز در یکی دو سال اول زندگی به وجود آیند که در این صورت به آنها ملانوسینیک های تاخیری گفته می شود.
خال ملانوسینیک در واقع حاصل تکثیر خوش خیم سلول های رنگدانه ای اپیدرم است که امکان دارد در نواحی سطحی اپیدرم، درم یا هر دو و در ناحیه تنه، سر، گردن یا هر جای دیگر بدن اتفاق بیفتد.

احتمال به وجود آمدن این خال ها معمولا تا 6 ماهگی جنین وجود دارد. علاوه بر نقش پررنگ وراثت در بروز خال های مادرزادی، استفاده از برخی داروها و بروز عفونت در بدن مادر ممکن است منجر به یک جهش ژنتیکی و در نتیجه پیدایش این خال ها شود. در بسیاری از موارد مشاهده شده است که در سابقه فامیلی افرادی که خال مادرزادی دارند، خال موروثی وجود دارد و می توان کس دیگری را هم در خانواده یا بستگان وی یافت که خال مادرزادی داشته باشد.

خال های مادرزادی بر اساس اندازه آنها تقسیم بندی می شوند: اگر اندازه این خال ها، زیر 1.5 سانتیمتر مربع باشد، خال کوچک و اگر بین 1.5 تا 20 سانتیمتر مربع باشد، خال متوسط و اگر بزرگ تر از 20 سانتیمتر مربع باشد، خال های مادرزادی بزرگ نامیده می شوند.

خال های کوچک و متوسط اغلب گرد یا بیضی شکل و قرینه هستند و در زمان تولد کمی برجسته اند.
اما خال های بزرگ معمولا سطح بیشتری از بدن را می پوشاند و به طور شایع در ناحیه کمر و باسن قابل مشاهده هستند. حتی گاهی می توان ظهور این خال ها را در ناحیه مودار سر نیز دید.
البته در بسیاری از موارد تعدادی خال کوچک نیز در اطراف ضایعه بزرگ وجود دارند.

خال های بزرگ را دریابید

به گفته متخصصان اگر خال های بزرگ در ناحیه سر و گردن و خط وسط کمر به ویژه روی ستون فقرات واقع شده باشند، خطر درگیری بافت های اطراف مغز و نخاع بیشتر شده و انجام ام.آر.آی ضروری می شود.

فراموش نکنید که خال های بزرگ پتانسیل تبدیل به بدخیمی از نوع ملانوم را دارند. حتی در سنین بالاتر بحث درگیری بافت مغز و نخاع مطرح نیست بلکه ممکن است بالا رفتن فشار مایعات مغز و نخاعی نیز در این افراد دیده شود.

درباره ایجاد ملانوم بدخیم ناشی از خال های مادرزادی، توجه به این نکته ضروری است که احتمال بروز ملانوم با اندازه خال ارتباط نزدیکی دارد و احتمال ابتلا در کسانی که خال های کوچک و حتی متوسط مادرزادی دارند، بسیار ضعیف است.
خال های مادرزادی با مساحت بیشتر از 20 سانتیمتر بالاترین خطر را از نظر تبدیل شدن به بدخیمی دارند. البته خال های غیرعادی و بدشکل نیز شانس زیادی برای تبدیل به ملانوم دارند. ابتلا به این نوع خال می تواند زمینه ارثی داشته باشد و در افرادی که سابقه فامیلی رخداد ملانوم در آنها وجود دارد، احتمال ابتلا به ملانوم بالاست.

در هر صورت در مورد خال ها، چه مادرزادی بزرگ و چه خالی که به تازگی روی بدنتان هویدا شده به خصوص اگر ظاهر غیرعادی و بدشکلی دارد، مراجعه به یک متخصص پوست را فراموش نکنید.
***

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *