خواص شلیل

خواص شلیل

شلیل به ملکه میوه ها یعنی هلو بسیار نزدیک است. پوست شلیل پوستی صاف ولی پوست هلو دارای پرز می باشد.

این میوه شیرین، تابستان را به یاد می آورد. شلیل میوه آب دار تابستانی بوده و دارای خواص فراوانی است.

خوردن شلیل می تواند خطر ابتلا به بیماری های حاد مانند بیماری های قلبی، بیماری های چشمی مانند دژنراسیون ماکولار و حتی سرطان را به طور چشمگیری کاهش دهد. این میوه دارای ترکیبات فیتوکمیکال ها مانند لیکوپن و لوتئین بوده و رنگ زرد و قرمز شلیل ها ناشی از وجود لوتئین در آن ها است.

شلیل همچنین منبع خوبی از فیبر و پتاسیم است که برای سلامتی مفید و سودمند هستند؛ فیبرهایی که در شلیل یافت می شود نقش مهمی را در پاک سازی کولون و سلامتی کولون ایفا می کنند.

پتاسیم نیز موجب افزایش شادابی و تحرک در فرد می شود، فشار خون بالا را کنترل می کند و خطر ابتلا به سکته مغزی را کاهش می دهد.

شلیل ها سرشار از فلاوونوئیدها، کاروتن ها و قندهای طبیعی هستند.

این میوه هم چنین حاوی مقدار زیادی ویتامین A و C بوده که خواص مفید هر دوی آن ها برای سلامتی ثابت شده است.

خواص برگ شلیل
• برگ های شلیل قابض و تسکین دهنده هستند.
• در کاهش تب تاثیر به سزایی دارند.
• مصرف برگ شلیل به افرادی که مبتلا به التهاب معده، سیاه سرفه و برونشیت هستند توصیه می شود.
• تهوع صبحگاهی را در خانم های باردار کاهش داده و درمان می کند. باید مراقب باشید از برگ شلیل به مقدار لازم مصرف کنید چرا که مصرف بیش از اندازه آن به خاطر ایجاد ادرار زیاد می تواند موجب خشکی و کم آبی بدن شود.
• پودر برگ های خشک شده شلیل مرهم مناسبی برای زخم ها خواهد بود.

خواص پوست ریشه درخت شلیل
• پوست ریشه درخت شلیل برای بیماری یرقان مفید است.

خواص ساقه شلیل
• از ساقه درخت این میوه می توان صمغی قوی تهیه کرد که دارای چسبندگی بسیار است.

شلیل دارای قند، پروتئین ها، اسیدهای آلی و مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر، منیزیم، آهن و غیره است. این میوه حاوی 17 اسید آمینه است که برای بدن انسان حیاتی است.

ترکیب مواد مغذی در شلیل:

قند – 13%
اسیدهای آلی – 1.5%
پکتین – 1%
پروتئین – 1.1%
ویتامین آ – 8 میلی گرم
ویتامین سی – 12 میلی گرم
فسفر – 40 میلی گرم
کلسیم – 0.8 میلی گرم
منیزیم – 14.5 میلی گرم

نگهداری
شلیل باید در جامیوه ای یخچال به مدت زمان حداکثر یک هفته در یک کیسه پلاستیکی نگهداری شود. برای افزایش مدت زمان نگهداری شلیل می توانید آن را فریز کنید و یا به صورت کمپوت در آورید.

مراقب باشید
هسته شلیل را نباید بخورید؛ زیرا دارای ماده ای به نام آمیگدالین است که در بدن تبدیل به سیایند می شود. سیایند یک سم قوی است که هنگامی که خورده می شود، می تواند موجب بیماری های شدید و خطرناکی و یا حتی مرگ شود. پس هسته شلیل را نخورید!
***

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *