شوره سر دلشوره ندارد

شوره سر دلشوره ندارد

شوره سر از آن دسته مشکلاتی است که نه تنها به سلامت مربوط می شود و ممکن است نشانه بیماری های مختلف پوستی باشد، بلکه از نظر ظاهری هم فکر فرد را به خودش مشغول می کند.

به همین دلیل هم دهها شیوه مختلف برای رهایی از شوره سر توصیه می شود؛ از شامپوها و صابون های مخصوص گرفته تا استفاده از روغن نارگیل و…
این ترس و نگرانی از شوره سر تا جایی پیش می رود که پوشیدن لباس هایی با رنگ تیره، برای خیلی از این افراد به آرزو تبدیل می شود. اما چاره کار چیست؟ اصلا چرا شوره سر ایجاد می شود و برای کنترل آن باید چه کار کرد؟

شوره سر از سلول های مرده پوست تشکیل شده است که به صورت گروهی از سطح پوست سر کنده می شود. البته افزایش پوسته ریزی یا کنده شدن بیش از حد سلول های مرده از سطح پوست دلایل مختلفی دارد.

شایع ترین علت بروز چنین مشکلی، بیماری پوستی ای به نام درماتیت سبوره است. درماتیت سبوره که به آن اگزمای شوره ای نیز می گویند، شایع ترین علت ایجاد شوره سر است. با این حال موارد دیگری هم با شیوع کمتر ممکن است سبب ایجاد شوره سر شود؛ به عنوان مثال بعضی از بیماری های التهابی پوست مانند بیماری صدف (پسوریازیس) نیز می تواند موجب پوسته ریزی و در نتیجه ایجاد شوره شود.

درماتیت سبوره، شایع ترین علت شوره سر
آنچه عموما به نام شوره سر می شناسیم اگزمای شوره ای یا درماتیت سبورئیک است. درماتیت سبورئیک که بیماری التهابی و خارش دار پوست است بیشتر در پوست سر بروز می کند و در موارد شدیدتر ممکن است در قسمت هایی از بدن و صورت هم مشاهده شود.

علت اصلی بروز این بیماری هنوز مشخص نیست، اما به نظر می رسد عوامل ژنتیکی در ایجاد آن نقش دارد و همچنین نوعی قارچ ذره بینی نیز در تشدید علائم بیماری موثر است.
شوره  سر خفیف ترین حالت درماتیت سبوره است که در آن به غیر از پوسته ریزی ناشی از افزایش تقسیم سلولی، هیچ علامت دیگری وجود ندارد. البته در موارد شدیدتر علاوه بر پوسته ریزی، ممکن است نشانه هایی مانند قرمزی و التهاب نیز مشاهده شود و بیمار هم از خارش و سوزش سرش شکایت داشته باشد.

ضایعاتی که در اثر این بیماری به وجود می آید، بیشتر در قسمت هایی از صورت که مو دارد مانند زیر ابروها، لبه مژه ها، ناحیه ریش و سبیل، اطراف و پشت لاله گوش مشاهده می شود. با این حال، بیماری ممکن است در قسمت های دیگری از بدن مانند جلوی سینه، ناحیه پشت و بین دو کتف، زیر بغل و کشاله ها نیز به شکل ضایعات قرمز و پوسته دهنده نمایان شود.
استرس، مشغله های فکری، بی خوابی و وجود بیماری هایی که طی آن سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود نیز می تواند موجب تشدید بیماری شود.

شوره سر معمولا در سنین پس از بلوغ بروز می کند؛ البته در چند ماه اول پس از تولد که هورمون های مادر در بدن نوزاد باعث ترشحات غدد چربی ساز می شود هم ممکن است شاهد ایجاد شوره سر باشیم. همچنین هر چه پوست چرب تر باشد احتمال بروز این مشکل هم بیشتر می شود.

چطور شوره را کنترل کنیم؟
وقتی صحبت از شوره سر می شود، همه به یاد شامپوها و صابون های مخصوصی می افتند که می تواند در درمان این مشکل موثر باشد. اما آیا واقعا با استفاده از شامپویی خاص می توانیم امیدوار باشیم مشکل برای همیشه برطرف شود؟

هنگامی که شوره سر به تنهایی و بدون علامت دیگری بروز می کند، نوع خفیف درماتیت سبوره است که در بیشتر موارد با استفاده از شامپوهای ضد شوره ای که خاصیت ضد قارچ یا ضد پوسته ریزی دارند، کنترل می شود. با این حال، اگر مشکل با استفاده از شامپو کنترل نشود، باید از داروهای موضعی ضد التهاب و ضد پوسته ریزی کمک گرفت.

در صورتی که شوره سر با استفاده از شامپو و داروهای موضعی هم برطرف نشود، لازم است از داروهای خوراکی استفاده شود.
البته روش خاصی برای برطرف شدن دائمی شوره سر وجود ندارد. زمانی که با استفاده از روشی خاص موفق شدیم شوره سر را کنترل کنیم، بهتر است برای پیشگیری از ایجاد یا شدیدتر شدن شوره، گاهی از همان روش برای کنترل شوره سر کمک بگیریم. البته افراد معمولا از این موضوع شکایت دارند و می گویند زمانی که برای مدتی خاص از یک شامپو استفاده می کنند، موهایشان به آن عادت کرده و شامپو دیگر کارایی لازم را ندارد.
در چنین شرایطی بهتر است بیمار به صورت چرخشی شامپوی ضد شوره ای را که استفاده می کند، تغییر دهد تا نتیجه مطلوب را به دست آورد.

نیلوفر اسعدی بیگی
***

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *