دلایل کم شدن میل جنسی
بسیاری از بیماری ها کیفیت میل جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد و به عنوان بارزترین عوارض بیماری قابل توجه است. با توجه به این حقیقت می توان اذعان کرد که اگر دچار کاهش میل جنسی و یا هر نوع اختلال دیگر در این عملکرد هستید بهتر است به پزشک مراجعه نمایید تا دلیل اصلی آن مشخص شود.
در ادامه بعضی از مهم ترین بیماری هایی که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد اشاره می شود.
بیماری عروقی:
چندین اختلال عروقی در قالب مشکلات جنسی خود را نشان می دهد. به مرور زمان رگ های خونی را تحت تاثیر قرار داده، شریان ها را سخت و باریک می کند و همین مسئله خون رسانی به دستگاه تناسلی را کاهش می دهد. این عارضه در مردان منجر به عدم توانایی نعوظ و در زنان منجر به عدم روانی دستگاه می شود. گزارش شده است که 50 تا 70 درصد از عدم توانایی نعوظ در مردان ناشی از اختلالات عروقی است.
دیابت:
اغلب مشکلات جنسی ناشی از بیماری دیابت است که با مشکلات دیگری نظیر آسیب های عصبی و بیماری های عروقی همگام می شود. از جمله عوارض دیابت در مردان اختلال در نعوظ و انزال می باشد و در زنان این عارضه به شکل کاهش میل جنسی و یا عدم رسیدن به اوج لذت جنسی بروز می کند. البته این عوارض با کنترل قند خون، فشار خون و سطح کلسترول قابل جبران می باشد.
افسردگی:
اغلب به دنبال افسردگی اختلالات جنسی بروز می کند. زیرا مغز بزرگترین ارگان جنسی نامیده می شود که میل جنسی و تمایل به آن از همین ارگان سرچشمه می گیرد. اگر مواد شیمیایی مغز و یا هورمون ها و ترانسفرهای عصبی در وضعیت متعادلی نباشند، میل جنسی، انگیختگی جنسی و اوج لذت جنسی (ارگاسم) را تحت تاثیر قرار می دهد. و داروهای ضد افسردگی باعث کاهش میل جنسی می شود. البته خوشبختانه داروهایی با فرمول مشابه ویاگرا و یا خود ویاگرا می تواند به بهبود این وضعیت کمک موثری کند.
یائسگی:
میل جنسی زنان به موازات تغییر در هورمون های خاص افول می کند. افت مقدار استروژن که در انگیختگی جنسی موثر است، باعث خشکی واژن و دردناکی آمیزش می شود.
تستسترون -هورمونی که در میل جنسی هر دو جنس نقش دارد- با افت فعالیت تخمدان ها کاهش می یابد و در جمع این مسئله باعث کاهش میل جنسی می شود.
تاثیرات جانبی داروها:
داروهای بیشماری هستند که چنین تاثیر ناخواسته ای را به همراه خواهند داشت. علاوه بر داروهای ضد افسردگی که روی رسپتورهای سروتونین تاثیر می گذارد، داروهای فشار خون و حتی داروهای ضد بارداری می تواند میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.
ام اس:
این بیماری که باعث تخریب سیستم عصبی مرکزی می شود بر روی عملکرد آمیزش تاثیر می گذارد. عدم خشنودی از آمیزش و یا فقر میل جنسی و رسیدن به اوج لذت جنسی در زنان می تواند دال بر ابتلا به این بیماری باشد. بیماری های عصبی دیگری نظیر پارکینسون نیز چنین تاثیر مشابهی را به همراه دارد.
آندومتروز:
بیش از 5 میلیون زن در شمال امریکا دچار این اختلال هستند. بیماری آندومتروز بافت رحمی را تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه بر این علائم دردناک این بیماری نظیر گرفتگی های شکمی دردناک، قاعدگی های شدید و درد مزمن لگنی امکان آمیزش را به سختی فراهم می کند و تجربه ای ناخوشایند خواهد بود.
کیست های تخمدانی:
آمیزش های دردناک می تواند علامتی از کیست های رحمی باشد. بیماری التهاب لگن و یا سرطان لگن نیز چنین علامتی را به همراه دارد. به طور کلی آمیزش های دردناک را نباید نادیده گرفت.
اختلالات تیروئیدی:
تیروئید غده ای پروانه ای در جلوی گردن می باشد که نقش مهمی در حیات و سلامت فرد ایفا می کند. مدیریت فرآیند متابولیسم، از دما تا وزن و همچنین سلامت جنسی از فعالیت های غده تیروئید می باشد. هر نوع اختلال در هورمون های تولیدی این غده باعث بروز مشکلاتی در نعوظ، انزال، تغییر میل جنسی و انگیختگی جنسی و رسیدن به اوج لذت در زنان می شود.
خفگی در خواب:
این اختلال که در آن تنفس به مدت 10 ثانیه متوقف می شود و این روند مرتب در خواب تکرار می شود منجر به بروز مشکلات جنسی در مردان می شود. مشکلاتی از قبیل انگیختگی جنسی و یا اختلال نعوظ از عوارض جانبی این مشکل می باشد.
پارسی طب
***
پاسخ دهید