خواستگاری

خواستگاری

بسیاری از خانواده ها در ملاقات های ابتدایی شرایط صحبت دو نفره دختر و پسر را مهیا می کنند و برخی بهتر می بینند تا در میان جمع دختر و پسر با یکدیگر آشنا شوند و صحبت اختصاصی را به بعد موکول کنند.

در جلسه ابتدایی صحبت، باید پیرامون مسائل کلی و پیدا کردن تصویری عمومی و کلی از طرف مقابل به بررسی پرداخت. لذا توصیه می شود هر دو نفر صحبت را از تشریح بیوگرافی خود شروع کنند. بیوگرافی می تواند شامل وضعیت شغلی، وضعیت تحصیلی، تعداد اعضای خانواده، سابقه شغلی و تحصیلی، ویژگی های بارز شخصیتی و اعتقادی باشد. در این بین هر چه اطلاعات ارائه شده توسط هر شخص ریزتر و کامل تر باشد، بهتر است.

موضوع های کلی دیگری که می تواند در نظر قرار گیرد میزان تمایل به حضور اجتماعی، انتظارات کلی طرفین از زندگی آینده، و اهداف کلی زندگی باشد. همچنین هر گونه مطلب یا موضوعی که برای طرفین نقش حیاتی داشته و تصمیم ادامه آشنایی به آن منوط می شود باید در جلسه ابتدایی صحبت مطرح شده و پاسخی جهت آن دریافت گردد. مثلا اگر موضوع اشتغال برای دختر خانم و یا سکونت در مکانی خاص برای آقا پسر از اولویت هاست و در تصمیم گیری نقش حیاتی دارد باید در این جلسه مطرح گردد.

علاوه بر صحبت های دو نفره باید آداب معاشرت دو خانواده و علائم رفتاری که حاکی از فرهنگ آنهاست مورد نگاه دقیق قرار گیرد. به همین خاطر است که تاکید می شود خواستگاری در حضور خانواده انجام شود. چرا که خواستگاری در خارج از منزل و پنهان از دید خانواده ها نمی تواند اطلاعات گسترده و وسیعی را به دختر و پسر ارائه دهد. تصمیمی با این اهمیت چنین می طلبد که دیگران دختر و پسر را یاری دهند و هم فکر آنها باشند. لذا تا خانواده در جریان امر قرار نگیرند نمی توانند عوامل متعدد شناخت را مدنظر قرار دهند.

جلسه ابتدایی خواستگاری نباید خیلی طولانی شود چرا که قرار است مسائل کلی و البته اساسی برای طرفین واضح و روشن گردد. در خاتمه جلسه ابتدائی خواستگاری، دو طرف بدون هرگونه قول و قرار یا وعده و وعید از یکدیگر وداع کنند تا فرصت خوبی برای تفکر دختر و پسر فراهم شود. آنها چند روزی را زمان می خواهند تا به کلیه اطلاعاتی که دریافت کرده اند بیاندیشند و مسائلی را نیز ارزیابی کنند و نسبت به دیگر موضوعات مورد سنجش قرار دهند.

پس از چند روز که می تواند 2-5 روز طول بکشد، کافی است تا تصمیم برای ادامه یا عدم ادامه آشنایی گرفته شود. حائز اهمیت است که کلیه موضوع های قابل بررسی باید نسبی در نظر گرفته شود. به عنوان مثال در جلسه اول وضعیت ظاهری دو طرف، تشابه فرهنگی و اقتصادی، تشابه اعتقادی، تناسب تحصیلی و … تا حدودی مشخص می شود اما به آن معنا نیست که زیبایی در اولویت امر قرار گیرد. چرا که زیبایی باید در کنار دیگر ملاک ها سنجیده شود.

تناسب قد و هیکل طرفین باید نسبی باشد و تشابه قطعی و نزدیک به هم لازم نیست. به عنوان مثال اگر در جلسات بعدی چنین برداشت شود که آنها به لحاظ مسائل جزئی تر با یکدیگر تناسب دارند تفاوت قد 30 سانت نمی تواند به عنوان عامل مهمی تلقی شود و آنان را از ازدواج منصرف سازد.

در انتخاب همسر به جز چندین ملاک و معیار کلیدی مثل مسایل اعتقادی، عدم تفاوت فاحش در نوع تفکر، فرهنگ و تحصیلات، سطح طبقاتی و اقتصادی و اختلاف سن بقیه ملاک ها و موضوع ها مثل زیبایی، قد، برخی ویژگی های اخلاقی و شخصیتی و… باید به صورت نسبی با هم مورد ارزیابی قرار گیرد. البته گاه موضوعی می تواند به طور استثنا برای یکی از طرفین در اولویت قرار گیرد که بسته به شرایط شخصی اهمیت پیدا می کند. در نظر داشته باشید که هیچ گاه نباید توقع داشت که شخص مقابل تمامی حیطه های مورد علاقه ذهنی شما را پوشش دهد بلکه در هر حیطه باید یک میزانی از پذیرش وجود داشته باشد.

خانواده و زندگی – فهیمه کهتری
***

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *